Livelihood Foundations and Villagers’ Insight into E-Tourism: A Case Study of Rural Area of Rudbar County

Document Type : Original Article

Authors

1 PhD student, Human Geography Department, faculty of Geography University of Kharazmi, Tehran, Iran

2 Kharazmi University

3 Associate, Human Geography Department, faculty of Geography University of Kharazmi, Tehran, Iran

Abstract

Based on sustainable livelihood approach, livelihood foundations form the basis of villagers’ ability and power to interfere in their individual and social destiny because they determine and direct the perception, expectations and activities of individuals and families living in rural areas. According to the theory of sustainable livelihood, to end livelihood crises, methods such as tourism development should be adopted in rural areas. But in the present era, it is rural electronic tourism that accelerates and promotes the achievement of economic, social and environmental goals of sustainable rural development. The current research aimed to investigate and analyze the status of livelihood foundations, the e-tourism project, and villagers’ insight in the villages under study. The research is an applied, mixed (quantitative-qualitative) one. The data were collected through documentary studies (books, articles, and statistics) and field research (questionnaires and interviews). Sixteen indicators and 78 variables involved in the formation of livelihood capital were identified and based on them, a Likert-scale questionnaire was developed and given to the research sample (311 households). In the qualitative phase, phenomenological approach was used for sampling, then, in-depth interviews were conducted with 36 villagers until theoretical saturation. To analyze the data, SPSS, Excel, MAXQDA and ArcGIS software were used. In the quantitative phase, using TOPSIS model, in the first step, it was found that natural and social capitals had a favorable status compared to other assets. In the second step, the status of livelihood foundations in the villages was examined separately, based on which Shahrebijar, Shirkoh, and Halimejan were ranked first to third with coefficients of 0.654, 0.546, and 0.526, respectively. In the next step and in the qualitative phase, the villagers interpret their understanding of electronic tourism as visiting, advertising and marketing, online shopping, eliminating middlemen and new businesses. Furthermore, based on the surveys, it was found that the villagers with less livelihood capitals have a different vision than the villagers having livelihood capitals.

Keywords


اصغری سراسکانرود، صالح، حمید جلالیان، عزیزپور، فرهاد، و اصغری سراسکانرود، صیاد. (1395) انتخاب استراتژی بهینه معیشت پایدار در مواجهه با خشکسالی با استفاده از مدل ترکیبی TOPSIS-SWOT (مطالعه موردی: مناطق روستائی بخش مرکزی شهرستان هشترود)، فضای جغرافیایی، 55(1)، 339. http://geographical-space.iau-ahar.ac.ir/article-1-2219-fa.html
بریمانی، فرامرز. راستی، هادی. رئیسی، اسلام، و محمدزاده، مسعود. (1395). تحلیل عوامل جغرافیایی مؤثر بر معیشت خانوار در سکونتگاه‌های روستایی مورد شناسی: شهرستان قصرقند. جغرافیا و آمایش شهری منطقه‌ای، 6(18)، 85-96. https://doi.org/10.22111/gaij.2016.2370
بمانیان، محمدرضا. پورجعفر، محمدرضا، و محمودی نژاد، هادی. (1388). ارائه مدل پیشنهادی جهت پیاده سازی گردشگری الکترونیک در طرح‌های توسعه گردشگری روستایی (بررسی تطبیقی و ارائه مدل پیشنهادی با توجه به شرایط معاصر ایران). مدیریت شهری، 7(23)، 71-87. https://www.noormags.ir/view/en/articlepage/576500
جلالیان، حمید. و حجت شمامی، سیروس. (1400). تحلیل فضایی بنیان‌های معیشتی سکونتگاه‌های روستایی کوهستانی (مورد مطالعه: دهستان دشتویل). مهندسی جغرافیایی سرزمین، 5(2)، 355-366.  https://dorl.net/dor/20.1001.1.25381490.1400.5.10.12.0
جمعه‌پور، محمود و کیومرث، نرجس (1391)، بررسی اثرات گردشگری بر دارایی‌ها و فعالیت‌های معیشتی مردم در چارچوب معیشت پایدار گردشگری (مطالعه موردی روستای زیارت)، علمی-پژوهشی مطالعات مدیریت گردشگری، 7(17)، 119-87. https://tms.atu.ac.ir/article_5111.html
حاجیان، نرگس، و قاسمی، مریم. (1401). راهبردهای تنوع بخشی فعالیت‌های اقتصادی نواحی روستایی در معرض خشکسالی (مطالعه موردی: شهرستان چناران). روستا و توسعه پایدار فضا. 3(2)، 25-43. https://doi.org/10.22077/vssd.2022.4972.1072
حسینی، مرتضی. منشی زاده، رحمت‌الله. رضویان، محمدتقی، و مریدالسادات، پگاه. (1398). واکاوی موانع گردشگری روستایی برای رسیدن به توسعه پایدار اقتصادی سکونتگاه‌های روستایی بـا رویکرد کارآفرینانه (مورد مطالعه: شهرستان کیار- استان چهارمحال و بختیاری). مطالعات و تحقیقات اجتماعی در ایران، 8(3)، 609-637. https://doi.org/10.22059/jisr.2019.279046.847
حیدری ساربان، وکیل، و عبدپور، علیرضا. (1398). عوامل بهبود معیشت پایدار روستایی از دیدگاه ساکنان محلی، مطالعه موردی شهرستان اردبیل. تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی. 11(54). 43-23. http://dorl.net/dor/20.1001.1.22287736.1398.19.54.14.4
رحیمی، زینب، و کرمی دهکردی، مهدی. (1400). تحلیل دارایی‌های پنچ گانه معیشتی در جوامع روستایی(مطالعه موردی: روستاهای شهرستان دره شهر)،  جغرافیا و برنامه ریزی، 25(78)، 195-179. https://www.noormags.ir/view/en/articlepage/1836984
سلیمانی، عادل. (1392). گردشگری الکترونیکی روستایی و نقش آن در توسعه پایدار با تاکید بر ICT روستایی. جمعیت، 19(81)، 99.
سیدنقوی، میرعلی، و شکیبا جمال آباد، غدیر. (1392). مؤلفه‌های مؤثـر بـر اعتمـاد گردشـگران در حوزه گردشگری الکترونیک، مطالعات مدیریت گردشگری، 8 (21). https://dorl.net/dor/20.1001.1.23223294.1392.8.21.1.8
علی‌بیگی، جواد، و قاسمی، یارمحمد (1394). تأثیر گردشگری مذهبی بر کیفیت زندگی و سرمایه اجتماعی خانوارهای روستایی، مطالعه موردی: روستای بردی، شهرستان دهلران». مطالعات اجتماعی گردشگری،6(3)،16-1. https://www.noormags.ir/view/en/articlepage/1357076
محمدی مهر، صحرا، کریمی، سعید، و حسینی، سید مهدی (1401). ارزیابی سطوح معیشت پایدار جوامع روستایی (مورد مطالعه: منطقه گردشگری اورامانات)،  پژوهش‌های روستایی،13(2)، 346-332.  https://doi.org/10.22059/jrur.2022.333541.1695
Birthal, P. S., Hazrana, J., & Negi, D. S. (2020). Diversification in Indian agriculture towards high value crops: Multilevel de terminants and policy implications. Land Use Policy. 91(1). 1-18. https://doi.org/10.1016/j.landusepol.2019.104427
Ellis, F. and Biggs, S. (2001). Evolving themes in rural development 1950s‐2000s. Development policy review، 19(4): 437-448. https://doi.org/10.1111/1467-7679.00143
Horsley, J., Prout, S., Tonts, D., & Ali, S. (2015). Sustainable livelihoods and indicators for regional development in mining economies. The Extractive Industries and Society. 2(1). 368-380. https://doi.org/10.1016/j.exis.2014.12.001
Kiprutto, N., Kigio, F. W., & Riungu, G. K. (2011). Evidence on the adoption of E-Tourism Technologies in Nairobi. Global Journal of business research, 5(3). 55-66. https://ssrn.com/abstract=1874262
Massoud, M. A., Issa, S., El-Fadel, M., & Jamali, I. (2016). Sustain able livelihood approach towards enhanced management of rural resources. International Journal of Sustainable Society, 8(1). 54-72. https://doi.org/10.1504/IJSSOC.2016.074947
Shucksmith, D., Brydon, J., Rosenthall, P., Short, C. and Winter, D. (1989). Pluriactvety, Farm Structures and Rural Change. Journal of Agricultyre and Economy, 40(1). 345-360. http://dorl.net/dor/20.1001.1.1735322.1400.21.75.3.9
Tang, Qing. Bennett, Sean.J.; Xu, Yong. and Li, Yang., 2013, Agricultural practices and sustainable livelihood: Rural transformation within the Loess Plateau, China, Applied Geography, 15-23. https://doi.org/10.1016/j.apgeog.2013.03.007
Ukpabi, D. C., & Karjaluoto, H. (2017). Consumers’ acceptance of information and communications technology in tourism: A review. Telematics and Informatics, 34(5), 618-644. https://doi.org/10.1016/j.tele.2016.12.002