Hojat Ollah Sadeghi, PhD in Geography and Rural Planning,Isfahan, Iran

Document Type : Original Article

Author

PhD in Geography and Rural Planning, University of Isfahan, Isfahan, Iran.

Abstract

Fundamental changes in tourism and the need for new economic thinking have pushed tourism towards creativity. Experts believe that the sustainability of tourism is in creative tourism. Therefore, in order to develop this approach in rural areas, capacity measurement based on creative tourism indicators is necessary. The purpose of this study is to evaluate the capacity of creative tourism indicators in rural areas as a case study in the villages of Dezpart County. The research method is descriptive-analytical and based on survey studies using a questionnaire. The statistical population of the study consists of residents of three tourist villages of Shivand, Dehno and Faleh, which amounted to 1463 people. Based on the calculation of Cochran's formula, the sample size was 304 people. The data collection tool was a questionnaire whose validity was confirmed by the elite community and its reliability was confirmed by Cronbach's alpha with a coefficient of 0.81. The results of the creative tourism indicators test showed that all indicators were significant at the level of less than 0.05. The study of the average difference equal to 0.139 confirms that the rural areas of Dezpart have significant talent and capacities in terms of creative tourism indicators. Also, the test result at the level of indicators indicates that indicators of education (-0.861), local participation (-0.358), innovation and initiative (-0.348), communication technology (-0.960), services and Facilities (-0.618) and suitable infrastructure (-0.09) have a negative average difference and this indicates that these indicators have an unfavorable situation in the studied rural areas. Regression confirmed that more than 74% of the studied indicators can explain the variable of creative tourism development in the studied rural areas, while the handicrafts index with 10% and the participation index with 8% have the highest rate of explanation in the field of creative tourism.

Keywords


  • درستکار،احسان؛ فرح، حبیب؛ ماجدی، حمید.(1395). امکان سنجی شکل گیری منطقه خلاق با تئوری گردشگری صنعتی مطالعه موردی: شهرستان یزد، مجله جغرافیا و توسعه، دوره14، شماره45،صص.19-39.
  • دوستی، فرشته؛ زال، محمد حسن؛رمضان زاده، مهدی.(1398). سنجش ظرفیت‌های‌‌ گردشگری خلاق در کلان‌شهر تبریز، مجله گردشگری شهری، دوره6، شماره2،صص.1-13.
  • زنگنه شهرکی، سعید؛ فتوحی مهربانی، باقر.(1397). تبیین الگوی مطلوب شهر خلاق برای کلانشهر تهران، مجله شهر پایدار،دوره1، شماره 4، صص.125-139.
  • سبحانی، جاوید؛ صفی زاده، یاسر.(1397).بررسی و ارایه شاخص های گردشگری خلاق، اولین همایش ملی «آینده ‌نگاری راهبردی در حوزه علوم جغرافیایی و مطالعات شهری- منطقه ‌ای،کرمان
  • شاطریان، محسن؛ حیدری، رسول؛ ورفی نژاد، ژیلا.(1395). اثرات توان گردشگری در گسترش زیرساخت ها و ایجاد شهر خلاق، مطالعه موردی کرمانشاه، مجله انجمن جغرافیایی ایران،دوره15، شماره52،صص.201-216.
  • شفیعی، زاهد؛ فرخیان، فیروزه؛ میرقدر، لیلا.(1393). اصفهان به عنوان شهر خلاق صنایع دستی با رویکرد توسعه گردشگری، مجله جغرافیا، دوره12، شماره43،صص.251-278.
  • صادقیان بروجنی، نجمه؛ کیانی سلمی، صدیقه؛ غلامی، یونس.(1399). شناسایی عوامل اثربخش بر توسعه گردشگری خلاق و تأثیر آن بر پایداری رفتار از دیدگاه گردشگران در مناطق روستایی شهرستان بروجن، مجله پژوهش های روستاییف دوره11، شماره4،صص.696-711.
  • فتوحی مهربانی، باقر؛کلانتری، محسن؛ رجایی، سیدعباس.(1395). شهر خلاق و شاخص های شهر خلاق ایرانی، مجله جغرافیا، دوره 14، شماره 51،صص.101-118.
  • قاسلمو، حسن.(1396). نقش گردشگری در توسعه پایدار روستایی با رویکرد گردشگری خلاق مطالعه موردی روستاهای تاریخی- فرهنگی شمال غرب کشور، پایان نامه کارشناسی ارشد جغرافیا، دانشگاه زنجان، زنجان.
  • کیانی سلمی، صدیقه؛ صفری، حامد. (1398). تحلیل و بررسی شاخصها و عوامل گردشگری خلّاق در بافتهای فرسوده شهری اصفهان (نمونه موردی: محله جویباره)، مجله ابتکار و خلاقیت در علوم انسانی، دوره9، شماره1،صص.115-152.
  • گی، چاک؛ فایوسولا، ادواردو.(1390). جهانگردی در چشم اندازی جامع، ترجمه علی پارساییان و محمد عربی، تهران: نشر دفتر پژوهش های فرهنگی.
  • محمدی،مصطفی؛ میرتقیان رودسری، سید محمد. (1395). مدل سازی محصول خلاق گردشگری: بسط مدل 4پی (افراد، فرآیند، مکان و محصول)، مجله برنامه ریزی و توسعه گردشگری، دوره5، شماره18،صص.179-201.
  • موسوی، سید علی؛ بیک محمدی، حسن؛ صرامی، حسین. (1400). تحلیلی بر نقش گردشگران خلاق فرهنگی در جذب گردشگران (مطالعه موردی؛ شهر اصفهان)، مجله جغرافیا و مطالعات محیطی، دوره10، شماره37،صص.61-78.
  • نکوئی صدری، بهرام.(1398). مبانی زمین گردشگری، با تاکید بر ایران، تهران: نشر سمت.
  • Angelina, D.(2021). Indicators for Cultural and Creative Industries’ Impact Assessment on Cultural Heritage and Tourism, Journal of Sustainability,Vol.13,No14,pp.1-13.
  • Baacsi,Z.(2020). Creative Regions and Sustainable Tourism, Research Journal of Ecomics,Vol.4,No.2,pp. 138-151.
  • Chin, c., Lo, M., Songan, p., Nair, V.)2014). Rural Tourism Destination Competitiveness: A study on Annah Rais Longhouse Homestay, Sarawak, Procedia  Social and Behavioral Sciences, Vol.144,No. 3, PP. 35 – 44
  • Comunian, R., England, L. (2018). Creative Clusters and .the Evolution of knowledge and skills: From industrial to creative Glassmaking, Journal Homepage/ Geoforme,Vol.99,No. 4,pp. 238- 247.
  • Currie, C., Falconer, P.(2013). Maintaining Sustainable Island Destinations in Scotland: The role of thetransport–tourism relationship, Journal of Destination Marketing and Management,Vol.3,No.3,pp.1-16.
  • Dekker T., Tabbers M. (2012).From creative crowds to creative tourism: A search for creative tourism in small and medium sized cities,Journal of Tourism Consumption and PracticeVol.4,No.2,pp. 129-141.
  • Goldberg-Miller, S.(2019), 1) Creative city strategies on the municipal agenda in New York, City, Culture and Society,Vol. 17, No.2, pp. 26-37.
  • Lee,H., lee,J.(2015). Deriving Strategic Priority of Policies for Creative Tourism Industry in Korea using AHP,Journal of Procedia Computer Science,2,pp. 479-484.
  • Osman, Z. and Sentosa, I.(2013). Mediating Effect of Customer Satisfaction on Service Quality and Customer Loyalty Relationship in Malaysian Rural Tourism, International Journal of Economics Business and Management Studies, Vol.2,No.1,pp.25-37.
  • Richards,G.(2020). Designing creative places: The role of creative tourism, Annals of Tourism Research,Vol.85,No.2,pp.102-127.
  • Sangchumnong, A. (2018). Development of a Sustainable Tourist Destination Based on the Creative Economy: A Case Study of Klong Kone Mangrove Community Thailand, Kasetsarty Journal Of Social Science xxx,Vol.40,No.1, pp. 642-649..
  • Sofield, T., Guia, J., Specht, J. (2017). Organic Folkloric Community Driven place-Making and Tourism, Tourisme Management, Vol.61,No.2,pp. 1-22.
  • Tang, Z .(2014). Focus on Cultural Creative Tourism Based on SWOT Analysis: a Case of Heilongjiang Province, China, International Journal of Applied Environmental Sciences,Vol.9,No.4,pp.1645-1652.
  • UNESCO .(2014). Towards sustainable strategies for creative tourism: Discussion report of the planning meeting for 2008 international conference on creative tourism Santa Fe, New Mexico.