Rating the development of rural areas in Kermanshah Province

Document Type : Original Article

Authors

1 PhD in Geography and Rural Planning, University of Isfahan, Isfahan, Iran.

2 PhD student in Geography and Rural Planning, University of Isfahan, Isfahan, Iran.

Abstract

Rating rural areas in terms of development components is very important to identity the present status and develop balanced regional planning. In terms of the purpose, the present research was an applied one, and in terms of the components studied, its approach was a mixture of documentary and analytical methods. The analysis was based on the statistical information provided in tables and information structure, which were used in the form of matrices for the final analysis based on TOPSIS model. The data were analyzed for seven cities in Kermanshah province (Sarpol Zahab, Eslamabad-e-Gharb, Gilan Gharb, Javanrud, Dalahoo, Salas-e Babajani, and Qasr-e Shirin). In order to identify the development of the villages under study, demographic, health, infrastructure, service, and cultural indices were used. The results indicated that based on the indices identified, Hamil, Zardeh, Shiyan, South Howmeh, Qaleh Shahin, Kalashi, North Howmeh, Nasrabad, and Gurani are rated as very developed rural districts. Furthermore, Howmeh-ye Sarpol, Beshiva Pataq, Howmeh-ye Kerend, Sharvineh, Harsam, Dasht-e Zahab, Heydariyeh, Mansuri, and Deireh are rated as developed rural districts. Dasht-e Hor, Zamkan, Posht Tang, Chelleh, Palanganeh, Qalkhani, Howmeh, and Khaneh Shoor are among less developed rural districts. Finally, Bazan, Fathabad, Vizhenan, Bivanij, Jeygaran, Gwawar, Ezgeleh, and Sar Qaleh, which are mostly far from the city center, are rated as undeveloped rural districts.

Keywords


  • اجتماعی، بابک(1393). تأثیر شاخص‌های اجتماعی ،اقتصادی بر رتبه‌بندی سکونتگاه‌های روستایی مطالعه موردی : سکونتگاه‌های روستایی فیروزآباد. مجموعه مقالات دوازدهمین کنگره انجمن جغرافیایی ایران با محوریت آمایش سرزمین،الگوی ایرانی اسلامی پیشرفت.
  • ازکیا، مصطفی(1370).  مقدمه‌ای بر جامعه شناسی توسعه روستایی در ایران.تهران،  انتشارات اطلاعات.
  • تقوایی، مسعود، نیلی پور طباطبایی، شهره (1385). بررسی شاخص‌های توسعه در مناطق روستایی استان‌های کشور با استفاده از روش اسکالوگرام. اقتصاد کشاورزی و توسعه : زمستان, دوره 14 , شماره 
  • تقی لو، علی اکبر(1393). تحلیل عاملی توسعه یافتگی و توسعه نیافتگی سکونتگاه‌های روستایی مطالعه موردی: بخش مرکزی شهرستان ارومیه. فصلنامه برنامه‌ریزی منطقه‌ای، ، دوره 4، شماره 15،صص85-102.
  • تودارو، مایکل(1391). توسعه اقتصادی در جهان سوم. ترجمه غلامعلی فرجاد،تهران:انتشارات کوهسار.
  • توکلی، جعفر، میرک زاده، علی اصغر، ابراهیمی، مراد(1393). سنجش­سطح­توسعه‌یافتگی اجتماعی- اقتصادی روستاهای بخش مرکزی شهرستان کوهدشت. فصلنامه پژوهش‌های روستایی، دوره 5، شماره 1،صص213-235.
  • جوانمردی، منوچهر، امیری چولاندیمی، آزاده، افروزه، سحر (1391). مقایسه تطبیقی میزان درجه توسعه یافتگی روستاهای کوهپایه‌ای و جلگه‌ای استان خوزستان با استفاده از تکنیک تاکسونومی (مطالعه موردی : روستاهای شهرستان‌های باغملک و شوشتر). مجموعه مقالات اولین همایش ملی جغرافیا، مخاطرات محیطی و توسعه پایدار.
  • دانشنامه جامع برنامه‌ریزی شهری و روستایی(1385). تهران: سازمان شهرداری‌ها و دهیاری‌های کشور.
  • رحمانی فضلی، عبدالرضا، درویشی، هدایت الله، بیغم، مصطفی و بیرانوندزاده، مریم (1391). سطح بندی سکونتگاه‌های روستایی استان آذربایجان غربی با استفاده از تکنیک TOPSIS. مجموعه مقالات اولین همایش ملی توسعه پایدار کشاورزی و محیط زیست سالم.
  • رضوانی، محمد رضا (1383). سنجش و تحلیل سطح توسعه یافتگی نواحی روستایی شهرستان سنندج با استفاده از GIS. مجله جغرافیا و توسعه ناحیه‌ای، شماره 3، صص150-164.
  • زمانی پور، اسداله (1373). ترویج کشاورزی در فرآیند توسعه.بیرجند: انتشارات دانشگاه بیرجند.
  • سرور، رحیم (1387). جغرافیای کاربردی و آمایش سرزمین.تهران: انتشارات سمت.
  • سعیدی، عباس (1384). مبانی جغرافیای روستایی.تهران: انتشارات سمت.
  • شکویی، حسین (1382). اندیشه‌های نو در فلسفة جغرا فیا – فلسفه‌های محیطی و مکتب‌های جغرافیایی، تهران:انتشارات گیتاشناسی.
  • صدر موسوی، میر ستار و طالب زاده، میرحیدر (1392). تعیین و تحلیل سطوح توسعه یافتگی نواحی روستایی شهرستان چالدران. نشریه جغرافیا و برنامه‌ریزی، دوره 17، شماره 44، صص215-235.
  • صیادی، محمدعلی، کوچکزاده، حمیده (1394). تحلیل و سطح بندی مناطق روستایی بخش اوز بر اساس شاخص توسعه انسانی. مجموعه مقالات اولین همایش علمی پژوهشی افق‌های نوین در علوم جغرافیا و برنامه‌ریزی، معماری و شهرسازی ایران.
  • فرید، یداله (1379). شناخت شناسی و مبانی جغرافیای انسانی،اهر: نشر دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهر.
  • قنبری، سیروس و بذرافشان، جواد (1390). سنجش تحلیل میزان توسعه یافتگی بر اساس رویکرد توسعه همه‌جانبه روستایی.مجله مدیریت شهری،دوره9، شماره 28،صص175-192.
  • کارگذار بیرامی، اسماعیل (1395). ارزیابی و رتبه‌بندی مناطق روستایی شهرستان‌های استان آذربایجان شرقی از لحاظ شاخص‌های توسعه با استفاده از مدل TOPSIS. مجموعه مقالات چهارمین کنفرانس ملی توسعه پایدار در علوم جغرافیا و برنامه‌ریزی، معماری و شهرسازی.
  • کریمی، جعفر و محبوب فر، محمدرضا (1391).گردشگری روستایی ایران،اصفهان: انتشارات ارکان دانش.
  • مصلی نژاد، غلام عباس (1384). دولت و توسعه اقتصادی در ایران.تهران: انتشارات قومس.
  • ملکی، سعید، زرگوش، مینا، حسینی و سید رضا مختاری، صادق (1393). سنجش میزان توسعه یافتگی خدمات بهداشتی – درمانی مراکز روستایی مطالعه موردی دهستان‌های (حومه ،قیلاب ،مازو،حسینیه). مجموعه مقالات همایش ملی توسعه پایدار روستایی در افق1404،اندیمشک.
  • منشی زاده، رحمت الله و صادقی، مظفر (1389). تحولات فضایی روستاهای پیرامون شهر با تأکید بر تعامل روستا و شهری. مجله چشم انداز جغرافیایی، سال 5، شماره 11 ،صص118-137.
  • Ashley, C. (2000). The Impact of Tourism on Rural Livelihood: Namibia, s Experience, Overseas development institute
  • Barrios, S. and E. Strobl, (2005). The Dynamics of Regional Inequalities, European Commission Directorate-General for Economic and Financial Affairs Publications, Brussels.
  • Gerhardus (2000). Critical environmental indicators: performance indices and assessment models for sustainable rural development planning, Ecological Modelling 130.
  • Rajesh Bahadur, Murayama.Yuji (2008). Land evaluation for peri-urban agriculture using analytical hierarchical process and geographic information system techniques: A case study of Hanoi, Land Use Policy 25.