تاثیر فقر روستائیان بر ردپای اکولوژیکی به عنوان شاخص تخریب محیط زیست در ایران

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار اقتصاد کشاورزی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران

2 استادیار اقتصاد کشاورزی، دانشگاه جیرفت، جیرفت، ایران

چکیده

جهان امروز با جدی‌ترین چالش خود یعنی بحران تغییر اقلیم روبه رو می‌باشد. این یک واقعیت انکارناپذیراست که انسان با استفاده بیش از حد از منابع کره زمین، در حال نابودی محیطزیست خود همراه است. تأثیر نامطلوب تغییرات آب و هوایی نه تنها به محیط‌زیست و اکوسیستم کشورها آسیب می‌زند، بلکه هر بخش از جامعه و اقتصاد در سراسر جهان را تحت تأثیر خود قرار داده است . کیفیت محیط‌زیست و ذخایر منابع طبیعی مؤلفه‌های کلیدی رفاه برای انسان ها در جهان هستند. ردپای اکولوژیکی شاخص مهمی است که می‌تواند با استفاده از آن فشار واردشده بر محیط زیست را به اطلاع افراد برساند تا انسان ها یا سیاستمداران بتوانند برنامه‌های لازم را برای کاهش فشار طراحی و اجرا کنند. این مطالعه به بررسی تاثیر فقر روستائیان بر ردپای اکولوژیکی به عنوان شاخص تخریب محیط زیست طی دوره 1380-1402 با استفاده از مدل رگرسیونی با وقفه‌های توزیعی پرداخته است. نتایج نشان داد که یک رابطه بلندمدت و کوتاه مدتی بین فقر روستائیان و ردپای اکولوژیکی وجود دارد. لذا اولین اقدام در جهت کاهش ردپای اکولوژیکی به در کشور، توجه به فقر در روستاها است، از این رو باید سیاست گذاری و اقدامات لازم در جهت کاهش فقر در روستاها انجام پذیرد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات