آمار نفوس و مسکن (1395). سرشماری عمومی نفوس و مسکن مرکز آمار ایران.
آییننامه طراحی ساختمانها در برابر زلزله- استاندارد2800 (1393). انتشارات مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی، نشریه شماره 253 ویرایش سوم،212-1.
رجبی، معصومه و بیاتی خطیبی، مریم (1384). بررسی مخاطرات محیطی و ژئومورفولوژی در محدوده سکونتگاههای روستایی، مطالعه موردی (بخش آذرشهر)، جغرافیا و برنامهریزی، 4 (19)، 108-79.
رمضانزاده لسبویی، مهدی، عسگری، علی و بدری، علی (1393). زیرساختها و تابآوری در برابر بلایای طبیعی با تأکید بر سیلاب (منطقه مورد مطالعه: مناطق نمونه گردشگری چشمهکیله تنکابن و سردآبرود کلاردشت)،
تحلیل فضایی مخاطرات محیطی، 1(1)، 52-35.
http://jsaeh.khu.ac.ir/article-1-2313-fa.html.
ریاحی، وحید و موسوی، مریم (1400) . سنجش میزان آسیبپذیری سکونتگاههای روستایی در برابر زلزله؛ مطالعه موردی: دهستان پیان در شهرستان ایذه، روستا و توسعه پایدار فضا، 2 (1)، 18-1. https://doi.org/10.22077/vssd.2021.4494.1031
طیبنیا، سید هادی و ابراهیمیپور، فائزه (1400). تحلیل مکانی تابآوری نواحی روستایی در برابر زلزله (مورد مطالعه: دهستان دولت آباد در شهرستان جیرفت)،
روستا و توسعه پایدار فضا، 2(1)، 80-59.
https://doi.org/10.22077/vssd.2021.4504.1033
عنابستانی، علیاکبر، جوانشیری، مهدی، محمودی، حمیده و دربانآستانه، محمدرضا (1396). تحلیل فضایی سطح تابآوری سکونتگاههای روستایی در برابر مخاطرات محیطی(مورد مطالعه: بخش مرکزی شهرستان فاروج)،
تحلیل فضایی مخاطرات محیطی، 4 (4)، 38-17.
http://jsaeh.khu.ac.ir/article-1-2722-fa.html
عینالی، جمشید (1388). ظرفیتسازی برای کاهش اثرات سوانح طبیعی(زلزله) در مناطق روستایی، مطالعه موردی شهرستان خدابنده؛
رساله دکتری، دانشگاه تربیت مدرس تهران.
https://elmnet.ir/doc/10455491-12402
فراهانی، حسین، عینالی، جمشید و قاسمی ویری، حمید (1393). نقش توسعه ظرفیتی در مدیریت کاهش خطر زلزله در مناطق روستایی (مطالعه موردی: شهرستان ابهر، دهستان سنبلآباد)،
مسکن و محیط روستا، 2(145)، 74-63.
http://jhre.ir/article-1-502-fa.html
فرجی سبکبار، حسنعلی، بدری، سید علی، عباس یورکی، رضا و عباسی ورکی، الهام (1393). تحلیل فضایی اثرات مخاطرات طبیعی در نواحی روستایی با استفاده از مدل مولفههای اصلیوزنجغرافیایی(مطالعه موردی: حوضه الموت قزوین)،
جغرافیا و مخاطرات محیطی، 3(2)، 128-111.
https://doi.org/10.22067/geo.v3i2.27223
کیخا، زهرا، بذرافشان، جواد، قنبری، سیروس و کیخا، عالمه (1401). تحلیل فضایی میزان برخورداری جامعه محلی از شاخصهای کالبدی- محیطی موثر بر تابآوری در برابر مخاطرات محیطی (مطالعه موردی: روستاهای منطقه سیستان)،
روستا و توسعه پایدار فضا، 3(11)، 34-20.
https://doi.org/10.22077/vssd.2022.5054.1075
ویسی، فرزاد (1395). ارزیابی میزان تابآوری کالبدی سکونتگاههای روستایی از دیدگاه دهیاران (مطالعه موردی: بخش مرکزی شهرستان مریوان)، امدادونجات، 8 (4)، 18-1. http://ensani.ir/fa/article/504737/
Brennan, M. A., & Flint, C. G. (2007). Uncovering the hidden dimensions of rural disaster mitigation: Capacity building through community emergency response teams. Journal of Rural Social Sciences, 22(2), 26-111.
https://egrove.olemiss.edu/jrss/vol22/iss2/7/
Caruson, K., & MacManus, S. A. (2008). Disaster vulnerabilities: How strong a push toward regionalism and intergovernmental cooperation?.
The American Review of Public Administration, 38(3), 286-306.
http://dx.doi.org/10.1177/0275074007309152
Chang, S. E., & Shinozuka, M. (2004). Measuring improvements in the disaster resilience of communities. Earthquake spectra, 20(3), 739-755.
https://doi.org/10.1193/1.1775796
Downey, D. C. (2016). Disaster recovery in black and white: A comparison of New Orleans and Gulfport.
The American Review of Public Administration, 46(1), 51-74.
https://doi.org/10.1177/0275074014532708
Elliott, J. R., & Pais, J. (2010). When nature pushes back: Environmental impact and the spatial redistribution of socially vulnerable populations.
Social Science Quarterly, 91(5), 1187-1202.
https://doi.org/10.1111/j.1540-6237.2010.00727.x.
Janssen, D. (2006). Disaster planning in rural America. Public Manager, 35(3), 40-43.
Perry, R. W., & Lindell, M. K. (1997). Principles for managing community relocation as a hazard mitigation measure.
Journal of contingencies and crisis management, 5(1), 49-59.
https://doi.org/10.1111/1468-5973.00036